Serçenin Dalda Beklediği Kadar  

Soluğumu tuttuğumda,susmuyor

Gözkapaklarım silgeç gibi silmiyor,

İçerisi kayıp eşya deposu artık.

Fikrimi, bir başkasına arı kovanı gibi kullandırıyorum,

Aklım ise azmettiricim.

Türetilebilen ve tüketilebilen bir şeydir bu “nere”

Nerede nereye neresi nereden nereli neresine…

 Kime sorsan bir yerli ve oraya gitmeye hevesli.

Ya kendin’den başka gidecek yerin yoksa…

Başı sonu belli bir tespit ile:

“Sosyal ağlarla tutulan bir balık türüdür insan, kendi iç denizinde”

Kendine sorduğun sorular kaçtan seçmeli olursa olsun,

Keyfinin kâhyasındadır o cevap anahtarı.

Ve bu kâhyanın keyfisi ise başlıktaki kadar sürecektir.

Kalıcıysan da elbet bir sorun olacak ama,

Ticariysen, bekleme yapma, çevir artık sayfayı.