İki Yaka , Tek Düğme

Birbirlerinin hastalıklarını anlayıp

Yanından geçip giderken sadece tebessüm edebilen iki şifasız beden gibiydiler,

Ortalarında, kurutulmuş bir çiçeği saklayan iki lekeli sayfa bir de,

Çekilip alınsa kokusu ve lekesiyle bir anı bırakacak,  

Artık o sayfaları bir arada tutamayacak bir düğme gibiydi çiçek.

Dibe batmadan önce aydınlığı ve gökyüzünü son kez görüp

Nefes almaya çalışan bir tanesi,

Suyun kırılmasında görünen bir el diğeri , ona hiç uzanamayan.

Kalkmayan Tren,

Varamayan otobüs,

Boşluğun koynuna dalmış bir uçak havada,

Uzanmayan adım,

Bekleyen ile yol alan arasında hep bir A ve B şehri sorunu yani.

Ortasından yolun geçtiği iki parça kaldırımdılar.

Kavuşamayan yakaydılar onlar.